"Zacznijmy jeszcze raz" reż Tomasz Sapryk Teatr Kamienica- Recenzja

Każdą recenzję powinno się pisać tuż po premierze, lub też w nieco gorszym wypadku, tuż po obejrzeniu spektaklu, kiedy wszystko jest na świeżo, kiedy pamięta się najmniejszy szczególik. W przypadku recenzji spektaklu „Zacznijmy jeszcze raz” , którego premiera odbyła się 6.11.2019r   Trochę czasu minęło, a ja dopiero teraz piszę o swoich wrażeniach, może już nieco wyblakłych, ale jednak coś jeszcze z tamtego wieczoru we mnie zostało. Postaram się to jak najprecyzyjniej zrekonstruować.

Pamiętam, że miejsce miałam doskonałe I rząd środek. Obok mnie siedziała pewna dziennikarka . Miejsce po lewo ostało się wolne, gdyż przeznaczone było dla osoby mi towarzyszącej, której tamtego wieczora nie miałam. Tak na premierze zjawiłam się sama, może dzięki temu udało mi się zwrócić uwagę na więcej szczegółów. Co tak naprawdę zapamiętałam z tego spektaklu. Co mogę wam przekazać.

Zacznę od kostiumów, bowiem to, co na sobie miała Aldona Jankowska było bardzo eleganckie, a zarazem proste w sobie. Od jej spektaklowej sukienki nie sposób mi kobiecie oderwać oczu. Nie sposób! Co do Sapryka no cóż jego stylizacja w tym spektaklu nie powala aż tak na  kolana. Pomieszanie luzu z stonowaną elegancją. Ów struj doskonale wpisywał się w konwencje kreowanej przez Sapryka postaci.

 Aktor wciela się w mężczyznę ewidentnie w kryzysie wieku średniego. Aby uporządkować swoje życie poddaje się godzinnej terapii. Tym samym zostaje zmuszony przez terapeutkę do definitywnego rozliczenia z przeszłością.

 Prawdziwe otwarcie postaci dokonało się kiedy Sapryk wygłosił  brawurowo monolog, który pootwierał wszystkie drzwi tej historii. Stało się jasne z czym zmaga się bohater. Sapryk doskonale zagrał człowieka poddanego hipnozie.

Sztuka sama w sobie nie przeczę jest zabawna. Mamy w niej momenty na żywe szczere reakcje śmiechem. Nawet mi odwiecznej smutającej osóbce, którą trudno rozweselić, to też nawet mi udało się parokrotnie uśmiechnąć pod nosem, tak delikatnie subtelnie.

Tekst: Aleksandra Wolf

Reżyseria: Tomasz Sapryk

Scenografia: Witold Stefaniak

Kostiumy: Małgorzata Zwolińska

Autor monologu Karola: Marek Modzelewski

Wizualizacje: Sebastian Mul

Asystentka reżysera: Alicja Cembrowska

Opieka producencka: Agnieszka Prokopczuk 

Obsada
Aldona Jankowska
Tomasz Sapryk